Basia masz u mnie duu¿¹ czekoladê :-) napisz tylko czy lubisz z orzechami e

Uk³ad kr¹¿enia odpowiada za transport gazów oddechowych, produktów trawienia przez krew i limfê. Obronia on tez nasz organizm przezd chorobami i utrzymuje sta³¹ temperaturê cia³a.
£¹czna d³ugoœÌ naczyù krionoœnych wynosi ok. 100 tys km i przep³ywa przez nie 5 l wody.
UkÂład krwionoÂśny tworzy , naczynia krwionoÂśne: ÂżyÂły, tĂŞtnice i naczynia wÂłosowate.
UkÂład limfatyczny peÂłni pomocniczÂą rolĂŞ ukÂładu krwionoÂśnego.
Serce po³o¿one jest w œródpiersiu za mostkiem, lekko koniuszkowo przesuniête w lewo, kszta³tem i wielkoœci¹ przypomina d³où zaciœniêta w piêœÌ. Znajduje siê w worku osierdziowym, który otacza i chroni je. Ca³oœÌ oplata sieÌ naczyù wieùcowych. Posiada 2 przedsionki (u góry) i 2 komory (u do³u). Przez œrodek przebiegaj¹ przegroda serca (miêdzyprzedsionkowa i miêdzy komorowa), miêdzy praw¹ komor¹ i przedsionkiem wystêpuje zastawka trójdzielna, a pomiêdzy lew¹ komor¹ i przedsionkiem zastawka dwudzielna. Zastawki trzymaj¹ miêœnie i wiêzad³a, a dzia³aj¹ one tylko w jedn¹ stronê. Na granicy obu komór znajduj¹ siê pó³ksiê¿ycowe zastawki. Œciany serca s¹ trójsk³adnikowe: od zewn.- nasierdzie (³¹cznotkankowe), w œrodku- œródsierdzie (miêœniówka z miêœni poprzecznie pr¹¿kowanych), a wewn- wsierdzie (cienki nab³onek le¿¹cy na ³¹cznotkankowej b³onie, do której wnikaj¹ zakoùczenia nerwowe i naczynia w³osowate).
Naczynia krwionoœne ró¿ni¹ siê miêdzy sob¹. Têtnice odprowadzaj¹ krew z serca, jego skurcze podnosz¹ ciœnieie krwi, dlatego têtnice maj¹ grub¹ miêœniówkê i sprê¿yste œciany. Zbudowane s¹ z b³ony zewnêtrznej, warstwy miêœnioweji œródb³onka. W ¿y³ach zwyke wystêpuj¹ zastawki uniemo¿liwiaj¹ce cofanie siê krwi i krew p³ynie w nich pod niewielkim ciœnieniem wiêc maj¹ cieùsz¹ miêœniówkê i mniej w³ókien sprê¿ystych w warstwie zewnêtrznej.
W wiĂŞkszoÂści wypadkĂłw krew przepÂływa wg takiego schematu:
tĂŞtnice->tĂŞtniczki->naczynia wÂłosowate->ÂżyÂłki-> ÂżyÂły 
tak uÂłoÂżone naczynia krwionoÂśne wymieniajÂą tlen i CO2 miĂŞdzy tkankami
SieĂŚ dziwna filtruje mocznik w nerkach:
tĂŞtniczka doprowadzajÂąca->sieĂŚ naczyĂą wÂłosowatych->tĂŞtniczka odprowadzajÂąca
Innym przykÂładem moÂże byĂŚ sieĂŚ wrotna, ktĂłra reguluje stan cukru, mleczka pokarmowego:
jelito->ÂżyÂła wrotna->naczynia wÂłosowate wÂątroby->ÂżyÂła wÂątrobowa
W uk³adzie krwionoœnym cz³owieka wyrózniono dwa obiegi krwi. Obieg ma³y przebiega przez p³uca, a du¿y przez ca³e cia³o cz³owieka. Ma³y obieg: Krew z przedsionka prawego przep³ywa do komory prawej i têtnic¹ p³ucn¹ (odtlenowana) do p³uc, tam przez sieÌ nacyù w³osowatych zachodzi wymiana gazowa. Nastêpnie têtniczki przechodz¹ w dwie ¿y³y p³ucne, które wlewaj¹ krew do lewego przedsionka. Du¿y obieg: z komory lewej wychodzi aorta, która zatacza ³uk w lewo, p³ynie têtnicami, rozga³êzia siê na naczynia w³osowate, które dochodz¹ do wszystkich czêsci cia³a, póŸniej p³ynie ¿ylami, z których trafia do ¿y³ g³ównych i odtlenowana wraca do prawego przedsionka. (¯y³y dochodz¹ z przedsionków, têtnice wychodz¹ z komór).
Serce wykonuje samoistne, rytmiczne skurcze dziêki uk³adowi przewodz¹cemu. Zbudowany on jest ze specjalnie zmodyfikowanych w³ókien miêœniowych. Rozrusznikiem jest wêze³ zatokowo- przedsionkowy, który wytwarza impulsy pobudzaj¹ce do dzia³ania przedsionki. Wêze³ przedsionkowo-komorowy opóŸnia impulsy, aby skurcz przedsionka zosta³ zakoùczony, nim nast¹pi skurcz komory. Skurcz przedsionków trwa 0,15 sek, a skurcz komór 0,30 sek nastêpnie nastepuje 0,45 sek pauza. Podczas pauzy jest w rozkurczu, a jamy serca wolno nape³niaj¹ siê krwi¹ nap³ywaj¹c¹ z ¿y³, zastawki pó³ksiêzycowate s¹ zamkniête, a ciœnienie krwi jest niskie. Pod koniec pauzy we w³óknach wêz³a zatokowo- przedsionkowego powstaj¹ impulsy skurczowe, które rozprzestrzeniaj¹ siê po ca³ym sercu. Najpierw pobudzaj¹ do skurczu oba przedsionki. Kurcz¹ce siê przedsionki wt³aczaj¹ krew do komór, zastawki pó³ksiê¿ycowate pozostaj¹ zamkniête. Kiedy impulsy docieraj¹ do komór inicjuj¹ ich skurcz. Powoduje to najpierw zamkniêcie zastawek przedsionkowo- komorowych, s³yszane jako pierwszy ton serca. Kiedy wartoœÌ ciœnienia krwi w komorach przekroczy wartoœÌ ciœnienia krwi w têtnicach otwieraj¹ siê zastawki pó³ksiêzycowate i krew zostaje wt³oczona do têtnic. Chwilê póŸniej komory wiotczej¹ i ciœnienie wewn¹trz nich siê zmniejsza. Gdy jego ciœnienie spadnie poni¿ej ciœnienia krwi w têtnicach zamykaj¹ siê zastawki pó³ksiê¿ycowate- drugi ton serca. Tetno jest to przenoszenie fali uderzeniowej na têtnicê. Kiedy odpoczywamy t³oczy oko³o 5l krwi w ci¹gu 1 min dlatego têtno wynosi ok 72 uderzeù na minutê. Podczas wysi³ju potrzebujemy wiêcej tlenu têtno i ciœnienie krwi wzrasta.


c.d.n.

UkÂład limfatyczny znajduje siĂŞ tam, gdzie nie docierajÂą naczynia krwionoÂśne. Tworzy go rozbudowana sieĂŚ naczyĂą limfatycznych wypeÂłnionych limfÂą (chÂłonkÂą) oraz tkanka chÂłonna zawierajÂąca liczne limfocyty. Tkanka chÂłonna tworzy niewielkie skupienia tzw. grudki (np. w Âścianie przewodu pokarmowego), wiĂŞksze wĂŞzÂły chÂłonne, wspó³tworzy migdaÂłki podniebienne, grasicĂŞ i ÂśledzionĂŞ. ChÂłonka pochÂłania obce ciaÂła, kr¹¿y w ukÂładzie limfatycznym i zaczyna siĂŞ w koĂącowych czĂŞÂściach organizmu (ukÂład otwarty). Ostatecznie zawartoœÌ chÂłonki trafia do ÂżyÂł podobojczykowych. Limfa zbiera przesÂącz z komĂłrek ciaÂła (to co siĂŞ wydostanie z naczyĂą krwionoÂśnych) aby pÂłyny miĂŞdzykomĂłrkowe nie produkowaÂły opuchlizny- ukÂład limfatyczny reguluje. WĂŞzÂły chÂłonne zatrzymujÂą jak filtr substancje, ktĂłre zostaÂły zniszczone przez limfocyty. W gruczole grasicy dojrzewajÂą limfocyty i siĂŞ specjalizujÂą. W Âśledzionie natomiast jest cmentarzysko krwi, rozpada siĂŞ ona tam na  ¿ó³ty barwnik, Âżelazo jest odzyskiwane, a biaÂłko niszczone.
Powstawanie limfy: z naczyĂą krwionoÂśnych krwinki biaÂłe wydostajÂą siĂŞ na zewnatrz. DostajÂą siĂŞ do naczyĂą limfatycznych i poÂżerajÂą stare, zniszczone komĂłrki.

System odpornoÂściowy
BiaÂłych ciaÂłek jest od 6-8 tys. i to one odgrywajÂą tutaj g³ównÂą rolĂŞ. Obce chorobotwĂłrcze ciaÂła zwane sÂą patogenami, dostajÂą siĂŞ one do naszego ciaÂła przez skĂłrĂŞ, drogi oddechowe, pokarmowe, moczopÂłciowe, czy na skutek zranieĂą. ObronnoœÌ dzielimy na wrodzonÂą nieswoistÂą (nie skierowana przeciwko konkretnemu antygenowi) i nabytÂą swoistÂą (skierowanÂą przeciw konkretnemu antygenowi). Najpierw omĂłwiĂŞ wrodzonÂą nieswoistÂą. Jednym z jej elementĂłw sÂą limfocyty ktĂłre fagocytujÂą, czyli oblewajÂą swoim ciaÂłem bakterie itp. i je poÂżerajÂą. RĂłwnieÂż skĂłra i nabÂłonki poprzez swojÂą ciÂągÂłoœÌ  zapobiegajÂą wchÂłoniĂŞciu patogenĂłw. TakÂże pot i zawarta w nim sĂłl i kwas mlekowy majÂą dziaÂłanie bakteriobĂłjcze. ÂŁĂłj tworzony przez kwasy tÂłuszczowe natÂłuszcza i chroni przed uszkodzeniami skĂłrĂŞ i wÂłosy. Poprzez kaszel, kichanie pozbywamy siĂŞ bakterii. Wymioty broniÂą przed zatruciem. Biegunka pÂłuka jelita z trucizn, Âłzy i Âślina (zawarty w nich lizozyl) uszkadzajÂą bakterie. ObronnoœÌ nabyta swoista dzieli siĂŞ na czynnÂą wytworzonÂą i biernÂą. Czynna to wytwarzanie przeciwciaÂł po chorobie, czy w szczepieniu podanie obumarÂłych lub osÂłabionych przeciwciaÂł. Jest ona dÂługotrwaÂła. PrzykÂładami biernej to podawanie gotowych przeciwciaÂł przez ÂłoÂżysko matki, z mlekiem, czy z surowicy.

Basiaaa :-* JesteÂś poprostu WIELKAA!! DziĂŞkujĂŞ w imieniu swoim i moim i ogolnie w imieniu Zuzki teÂż dziĂŞkujĂŞ e

otworzyÂłem ten temat, a tu ukÂłada wydalniczy.., no nic, wie  ktoÂś czy "wiekowa" Ewa zrobi jutro spr? i z czego byÂłby ten spr?